Bijdrage Agenda Jeugd 2024-2028
Ik heb laatst op een nacht waanzinnig gedroomd. Was op een onbewoond eiland, daar werd ik gekroond. Ze lachten me wel uit van 'je vader die is gek. Maar ik ging in een meidengroep, daar was ik op mijn plek. En ik droomde ook dat ik de baas zou zijn van het journaal. Maar niemand werd humeurig van het nieuws. Het was vrolijk allemaal
Deze tekst doet mij direct terugdenken aan mijn kindertijd. De echte kenners herkennen hier meerdere Kinderen voor Kinderen nummers in. Ik weet nog dat ik van Sinterklaas een cassettebandje kreeg met daarop liedjes van Kinderen voor Kinderen. Ik zong alles uit volle borst mee en was onbezorgd. Zelf kan ik terugkijken op een gelukkige jeugd die zorgeloos was. Vandaag behandelen we de Jeugd Agenda en hebben we de focus op kinderen en jongeren die niet zorgeloos opgroeien.
We zien mooie doelen en acties op de uitwerking. Als gemeente proberen we met de jeugd agenda grip te krijgen op misschien wel een aantal ongrijpbare thema’s. Daarom zit de jeugd agenda ook vol met wensdenken. Wensdenken over een toekomst zoals ook Kinderen voor Kinderen dat doet. We leven nou eenmaal in een wereld die niet maakbaar is, toch doen we als gemeente alsof dit wel zo is. Ook binnen onze eigen organisatie als gemeente verliezen we soms de realistische uitgangspunten. Neem nou het doel ‘vaker een vast gezicht voor een gezin’. Met dit doel kan ik het natuurlijk niet oneens zijn maar als we kijken naar hoe het Jeugd Expert Team de afgelopen jaren heeft gefunctioneerd dan weten we dat dit wensdenken is. De actiepunten onder het doel zijn concreet maar er wordt voorbij gegaan aan de vele doorstroom en het hoge aantal langdurig zieken binnen het JET. Welke maatregelen is de wethouder van plan om daarvoor te nemen?
Een onbezorgde jeugd begint in een veilig gezin. We constateren dat echtscheidingen vaak tot veel spanningen leiden en we zijn dan ook blij met het KIES programma. Maar toch missen wij hier nog wel wat. Want Wethouder, waarom wordt er geen actie ingezet op het voorkomen van echtscheidingen. Er is vanuit het actieplatform Foar Fryske Bern ruim de aandacht geweest voor echtscheidingen maar in deze jeugd agenda missen we daar stappen in. Zie de wethouder mogelijkheden om hier verdere stappen in te zetten? Zo zijn er bijvoorbeeld in verschillende gemeenten relatie – en scheidingsloketten waar ouders hulp en informatie kunnen krijgen. Voelt de wethouder er wat voor om dit ook binnen onze gemeente vorm te geven? We overwegen als ChristenUnie een motie op dit punt. Zo hopen we echtscheidingen te voorkomen en, als er dan toch sprake van is, dat deze zoveel mogelijk in goede harmonie kunnen verlopen.
Wat betreft de gemeentelijke toegang tot jeugdhulp staat het volgende doel in de Jeugd Agenda beschreven:' ‘Verlagen van de drempel voor jeugdigen en ouders om eerder hulp te vragen.’ Wij zien het willen verlagen van deze drempel, voor zover deze er zijn, niet als probleem maar wel het feit dat we geen enkele actie in lijken te zetten op acceptatie. Acceptatie vanuit ouders dat kinderen zo nu en dan struikelen, soms misschien niet hetzelfde zijn als hun broer of zus en dat we geen eenheidsworsten zijn. Mag een kind nog opgroeien en leren of moet er direct een stickertje op worden geplakt met een diagnose en een hulptraject worden gestart? Het probleem zit lang niet altijd in het kind, maar in de manier waarop we naar de samenleving kijken. Laten we kinderen geloven dat het aan hem of haar ligt dat het afwijkt van onze norm of durven we onze norm bij te stellen. In de nieuwe inkoop van jeugdhulp in Fryslân wordt er een start gemaakt met normaliseren maar dit kan alleen werken als we ook ouders hierin helpen, wanneer we een maatschappelijke verandering in weten te zetten waarbij de prestatiedruk afneemt en op je snufferd gaan gewoon weer mag. We zien dat er veel plannen zijn op het versterken van het dagelijks leven maar om te normaliseren is meer nodig. Is de wethouder het met ons eens dat normaliseren een belangrijk thema is en welke mogelijkheden ziet de wethouder om hier nog sterker op in te zetten?
Als laatste vragen we specifieke aandacht voor een groep kinderen en tieners die we missen in deze jeugd agenda. De kinderen en jongeren die slachtoffer zijn geworden van de toeslagenaffaire. Hoe kan het dat wij bij deze jeugd agenda geen enkel oog hebben voor deze kinderen en jeugdigen die zo’n onbeschrijfelijk groot onrecht is aangedaan? Het gaat niet om slechts een handje vol gezinnen, het gaat hier om 453 gezinnen binnen de gemeente Leeuwarden die zich hebben gemeld, laat staan hoeveel gezinnen er nog zijn die zich niet hebben gemeld. Graag een reactie van de wethouder waarom hier met geen enkel woord over wordt gesproken. Welke mogelijkheden ziet zij om deze groep binnen onze gemeente goed te begeleiden? Deze kinderen en jongeren zijn vaak door een hel gegaan die niet alleen opgelost is met een financiële compensatie. Juist deze kinderen en jongeren moeten wij als gemeente weer een veilige plek bieden en concrete handvatten voor een kansrijke toekomst.
We zijn dus op bepaalde punten kritisch, maar zien ook dat er veel werk is verzet. Daarnaast zijn we als ChristenUnie blij om te zien dat punten uit ons manifest ‘Sterke Gezinnen’ in de jeugd agenda terug te vinden zijn. Er ligt nu een grote uitdaging voor de gemeente. Een uitdaging om kinderen en jongeren weer onbezorgd op te laten groeien, om ze de kansen te geven die ze verdienen. Toch is het eerlijke verhaal daarbij ook dat we niet alles uit de Jeugd Agenda waar zullen maken. Want de wereld is niet maakbaar en hoe we in de samenleving als volwassenen, ouders en jongeren elkaar opbouwen maar soms ook afbreken en beschadigen is iets waar wij als gemeente lang niet altijd invloed op hebben.
