spoeddebat noodopvang Goutum

Stapelbedden vluchtelingenopvang op Mavrovouni Lesbos.jpg
Carlijn 2023
Door Carlijn Niesink op 14 juni 2023 om 16:29

spoeddebat noodopvang Goutum

Begin juni werden we als gemeenteraad op de hoogte gesteld van het voornemen van het college van burgemeester en wethouders om een nieuwe noodopvang te openen in onze gemeente. Een aantal raadsfracties wilde hierover graag in debat. Als ChristenUnie hebben wij de volgende bijdrage gehouden:

Een extra debat is aangevraagd over de nieuwe noodopvang locatie. Nu hebben wij er als ChristenUnie geen problemen mee dat er een debat wordt aangevraagd, dat is het goed recht van partijen. Toch zijn er vanavond wel een aantal uitspraken gedaan waar we moeite mee hebben maar dat is inmiddels duidelijk.

Liever hebben wij het hier over de manier waarop we vluchtelingen opvangen. En daarnaar kijkend doen we een aantal constateringen. Als ChristenUnie zijn we blij om te zien dat het gaat om een locatie met meer privacy voor de bewoners van de opvanglocatie dan bijvoorbeeld de opvang in het WTC-complex. Daglicht, een plafond en een deur die afgesloten kan worden. Het zijn wat ons betreft de minimale eisen voor een menswaardige opvang en we zijn dan ook blij dat deze randvoorwaarden ditmaal beter geregeld zijn dan de vorige keer. Toch zien we ook nu weer hele krappe ruimtes. We weten dat de afmetingen passen binnen het programma van eisen maar het is wel echt enorm krap. Het liefste zien we meer ruimte per persoon.

Voorzitter, bij de inloopbijeenkomst hoorden we verschillende geluiden. Er waren mensen die zorgen deelden. Zorgen en vragen van de omwonenden over wat deze opvang locatie zou doen met hun wijk. We willen dan ook van het college graag de toezegging dat ze alles op alles zetten om de buurtbewoners zo adequaat en tijdig mogelijk te informeren rondom de komst van de vluchtelingen. Het is en blijft altijd een complex proces maar daarbij verdienen de Goutumers het om gehoord te worden. Een plek waar ze met hun vragen en zorgen heen kunnen.

Dan horen we ook mensen die zich willen inzetten voor de opvang van deze vluchtelingen. Als er iets is wat belangrijk is, dan is het dat de bewoners van de noodopvang straks iets omhanden hebben. Voorzitter, als ChristenUnie zien we graag dat er gekeken wordt naar mogelijkheden. Mogelijkheden voor vrijwilligers werk. Niet alleen van betrokken Leeuwarders die iets willen doen voor deze groep vluchtelingen maar ook vrijwilligerswerk voor de vluchtelingen zelf. Het is namelijk voor helemaal niemand goed om niets om handen te hebben, om geen uitzicht te hebben over hoe je je dag doorkomt behalve hangen.

Want voorzitter, juist wanneer mensen zich gaan vervelen, wanneer ze nergens heen kunnen ontstaat er onrust. Gelukkig zien we bij zowel de voormalige opvang in het WTC als bij de huidige opvang in de Heliconstate dat er eigenlijk bijna nooit problemen rondom de veiligheid zijn. We willen dan ook met klem aan de burgemeester vragen om juist over dit onderwerp met de buurtbewoners in gesprek te gaan. We hebben veel ervaring opgedaan de afgelopen jaren en laten we die ervaring delen. Niet om zo de buurtbewoners monddood te maken maar wel om zaken in het juiste perspectief te zetten.

Gelukkig kan ik mij er helemaal niets bij voorstellen hoe het is om mijn huis te moeten verlaten, degene die ik liefheb achter te laten en mij te begeven in een land waar ik door sommigen word uitgekotst. Niet omdat ze mij kennen maar puur door waar ik vandaan kom. Het idee dat wij zo omgaan met mensen op de vlucht maakt mij misselijk. Voorzitter, ik kom tot een afronding. We zijn blij dat wij als Leeuwarden onze verantwoordelijkheid nemen in de opvang van vluchtelingen. Ik sluit af met een tekst uit de bijbel waarin we als samenleving worden opgeroepen om het goede te doen. Daar staat: Want ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op.

Als ChristenUnie zijn we dankbaar voor een gemeente die staat voor deze vreemdelingen, ze te eten en te drinken geven want dat is het minste wat we voor ze kunnen doen.