visie Armoede en Schulden
De telefoon gaat, ik kijk en zie een nummer wat ik niet herken. Ik schrik, zou het weer een schuldeiser zijn? Ik besluit niet op te nemen.
Voorzitter, dit is een situatie die vaak voorkomt bij mensen in de schulden. Elk telefoontje, elke brief die op de mat valt en elke deurbel die onverwachts klinkt geeft een stress en schrik reactie. Over de oorzaak van deze stress, daar hebben we het vandaag over. Over de aanpak van schulden en het terugdringen van armoede. In de visie valt te lezen dat we taboes rondom armoede en schulden willen doorbreken en voorzitter, daar wil ik zelf ook verantwoordelijkheid in nemen.
Want de situatie die ik zojuist schetste, met de telefoon die gaat en de stress die het geeft is niet de situatie van iemand die ik in aanloop naar dit debat heb gesproken, nee het was mijn situatie. De eerste twee jaar van mijn raadsperiode heb ik in de schuldsanering gezeten. Vrijwillig omdat ik doodmoe werd van alle betalingsregelingen en omdat ik graag een nul punt wilde waar vanuit ik kon gaan opbouwen. Na twee pittige jaren had ik mijn volledige schuld afbetaald en kon ik weer gaan sparen.
Maar als we het hebben over het doorbreken van taboes, dan heeft dat veel te maken met schuld en schaamte. Twee jaar lang was ik bang dat mijn geheim uit zou komen, twee jaar lang was ik bang dat het politiek tegen mij zou worden gebruikt. Want hoe kon ik zo stom zijn om in de schulden terecht te komen. Maar net als mijn verhaal zijn er zo velen, mensen waarbij door samenloop van omstandigheden zaken zijn mis gegaan.
Op het moment dat iemand dan besluit om verantwoordelijkheid te nemen en schulden aan te pakken, moet het volgens ons als ChristenUnie zo snel en goed mogelijk geregeld worden. Daarom zouden we graag van de wethouder de toezegging willen ontvangen dat hij gaat kijken naar de mogelijkheid om amaryllis als aanmeldpunt voor de kredietbank weg te halen en te zorgen voor directe toegang. Want ook de ervaring leert dat de vrijwilligers met al hun goede bedoeling soms juist adviezen geven die de schulden erger maken. Niet eerst nog een traject bij amaryllis maar direct naar de kredietbank. Wat de ChristenUnie betreft kan een organisatie als amaryllis of schuldhulpmaatje wel aanhaken als het gaat om het leren budgetteren, in het hoop bieden voor de toekomst maar de toegang tot de kredietbank dient geen drempels in zich te hebben.
Als ChristenUnie zijn blij om te lezen dat de wethouder wil inzetten op financiële educatie maar we vragen bij deze ook de toezegging van de wethouder om dit niet alleen op het basis en voortgezet onderwijs te doen maar om ook te werken met een pilot voor het mbo-onderwijs.
Rondom de aanpak van armoede zien we als ChristenUnie een aantal belangrijke zaken in het visiedocument staan en we hopen dan ook dat het hierbij niet blijft bij belofte maar dat er ook echt werk van wordt gemaakt. Betaalbaar blijven wonen is voor ons als ChristenUnie een van de belangrijkste zaken, samen het mensen toe blijven helpen naar werk. En laten we niet alleen roepen dat iedereen die aan het werk kan ook aan het werk gaat, nee dit zou de standaard moeten zijn in Leeuwarden! Het verrast ons dat er niet is terug gekeken, niet is geleerd van het verleden. Wat ons betreft een gemiste kans. Verder is er ook al veel door andere partijen juist over armoede gezegd.
Voorzitter, het nadeel van een kleine partij zijn is dat onze spreektijd beperkt is. Daarom zal ik nu nog een drietal zaken aangeven die wij als ChristenUnie belangrijk vinden en waarbij we graag horen hoe we wethouder en andere partijen daarover denken.
- Wij zouden graag een financieel mandaat willen leggen bij maatschappelijk werkers. Liever aan de voorkant een keer 1000,- investeren bij een cliënt dan op latere termijn veel langdurige schulden.
- Verander de aanpak in vroeg signalering. Het bellen en langs gaan blijkt, gezien de cijfers, niet te werken. Juist vanwege de situatie die ik aan het begin van mijn bijdrage schetste.
- Verantwoordelijkheid; een woord wat we missen in het visie document. Ja, het woord staat erin maar het gaat daarbij niet over verantwoordelijkheid laten nemen door mensen in schulden en armoede. Zet mensen in hun kracht, doe een beroep op hun eigen verantwoordelijkheid, ondersteun waar nodig en laat ze op deze manier zelf weer de regie en de verantwoordelijkheid over hun leven terugnemen.
tot zover mijn bijdrage in de eerste termijn.
Na aanleiding van deze bijdrage deed de wethouder een drietal toezeggingen.
- in het preventieplan komt er ook aandacht voor studenten op het MBO en financiële educatie.
- De wethouder gaat kijken naar de mogelijkheid voor mensen om zich direct te melden bij de kredietbank ipv omwegen die drempelverhogend werken.
- De percentages op vroegsignalering van schulden liggen veel te laag. De wethouder gaat de aanpak intensiveren waardoor het bereik wordt vergroot.
